Nieuwe dag, nieuwe avonturen. Vandaag is Sofie, de zus van Tom, jarig. Sofie is ook aan het rondtrekken in Cuba, maar doet de omgekeerde richting. Wij gaan vandaag naar Trinidad, waar zij ook is. Dat moet dus gevierd worden! Missie van de dag: taart zoeken voor Sofie! Makkelijker gezegd dan gedaan op zondag. We vragen de in onze casa ook eens de weg naar de bank, aangezien de fondsen op een laag pitje staan. Claudia vertelt hoe we de bank kunnen bereiken: “op de calle principal aan het bronzen standbeeld naar links”. Tom en ik moeten eens goed lachen, terwijl Magalie beseft dat we haar gisteren goed hadden liggen. Sorry Magalie! (a)
Na onze goed gevulde dagen van gisteren en eergisteren, is onze planning van vandaag vrij summier: Chinatown bezoeken en naar het Museum of Anthropology. Tewijl Magalie zich klaarmaakt, zoek ik snel eens op waar we moeten zijn voor het museum en kom dan tot de conclusie dat we toch vrij lang onderweg zijn naar daar. Het is een uur enkele richting met het openbaar vervoer, of 20 minuten met de taxi, maar dan wel een pak duurder. Na een eilandraad met ons dream team lijkt het ons beter dat we het Royal British Columbia Museum in Victoria bezoeken en dat we dan het Museum of Anthropology hier laten vallen, zodat we wat meer tijd hebben in Vancouver stad.
Na een hele nacht over het Canada, esdoorns en elanden te hebben gedroomd (want ja, zo’n effect heeft Canada Day op je), is het vandaag tijd om de stad te verkennen. Maar dat is natuurlijk buiten onze Belgen gerekend. Want naast onze eerste non-feestdag in Canada, is het ook de eerste match day van de Belgen. We hebben ons voorgenomen om alle wedstrijden van de Belgen te bekijken terwijl we hier in Canada zijn, en belofte maakt schuld, dus we gaan op zoek naar een bar om de match te bekijken.
Hier is hij dan, de eerste blogpost! Na een emotioneel weekje met veel (verrassings)feestjes, afscheid nemen, tassen pakken, naar Brussel gaan (en nog eens naar Brussel gaan, want ik vind dat leuk), en nog meer tassen pakken (Jef moest er nog bij) ben ik op zondagochtend eindelijk op het vliegtuig gestapt! Het werd tijd, want ik keek er al lang genoeg naar uit om het koude België voor het warme Curaçao te wisselen.
Oooh, amai… Streeeeessss! Vandaag krijgen we onze punten! Al een geluk dat wij ze om 11u ’s ochtends al krijgen (beter dan 16u in België), of Lieselot zou al door haar sigaretten zitten voor de rest van de reis! Om 9u zijn we opgestaan, daarna zijn we richting de mensa getrokken voor ons ontbijt, maar we hebben meer op onze nagels gebeten dan in onze boterham. Half 10… Tijd voor nog een sigaretje voor Lieselot, terwijl ik probeer aan andere dingen te denken en niet af te tellen. Half elf, ik heb het al een uur uitgehouden, maar de stress wordt mij nu toch eventjes te veel. Dan maar een aflevering van TBBT kijken. Tien voor elf, verdorie, nog 10 minuten. Ik houd het nog wel vol (ik moet wel)! 3, 2, 1, refresh refresh, refresh!!! Lieselot slaakt een vreugdekreet, op alles geslaagd! De mijne volgt enkele seconden later, hetzelfde verhaal! Het is dus vanaf nu officieel: we zitten op de laatste rechte lijn richting ons diploma! Dat vraagt om een flesje bubbels (Martini&Rossi om precies te zijn). Life in Curaçao just got even better!