Hey allemaal, ‘t is alweer tijd voor de (ongeveer) wekelijkse blog! En aangezien ik Michiel hier nog steeds mag vergezellen, blijft de blog-duty voor mij! We hebben weer een heleboel gedaan deze week, dus houd jullie maar klaar!

Maandagmiddag moest Michiel om 3u naar de les, en aangezien we nog veel te doen hadden, liep onze wekker best vroeg af. Om 8u stonden we al aan Chobolobo, de enige echte Curaçao of Curaçao liquor factory. De rondleidingen hier zijn self-explanatory; je loopt gewoon een fabriekshal in en volgt de geschiedenis van de oprichters samen met de geschiedenis van de Curaçao likeur. Wisten jullie trouwens dat die niet enkel in het blauw gemaakt wordt? Hier produceren ze ook rode, groene, doorzichtige en gele. Blijkt dat de kleur er natuurlijk helemaal niet toe doet, al deze verschillende kleuren worden puur voor esthetische redenen gecreëerd; op die manier zien de cocktails er niet allemaal blauw uit hé! De rondleiding was heel interessant, en is een grote aanrader voor iedereen die naar het eiland komt. Op het eind van de tour kom je in de giftshop en mag je proeven van de verschillende likeurs. Het was nog vroeg, maar toch konden we een klein testje niet laten. It’s 5 o’clock somewhere, right? Ik besloot ook om enkele flesjes Blue Curaçao mee te nemen als souvenirs en om thuis uit te delen. Deze versie is toch net iets beter dan de Bols van thuis en wat is nu beter om mee te nemen dan letterlijke Curaçao likeur? ?

Is het alweer zo ver? Opnieuw een week voorbij? Amai, de tijd vliegt hier. Het lijkt alsof ik mijn vorige blogpost gisteren maar geschreven heb. Morgen zitten we al in de helft, ik kan het bijna niet geloven. Ik wil er eigenlijk nog niet te veel aan denken, want ik amuseer mij hier eigenlijk nog altijd heel goed (ook al mis ik jullie allemaal wel een beetje)! We zullen dan maar weer eens een nieuw hoofdstuk schrijven in mijn dagboek (weekboek) hier, zeker?!

Hier ben ik weer met meer weer! Het is nog altijd warm, ongeveer zo’n 30° met een zomers briesje. Na de middag wordt het licht bewolkt, maar de temperaturen zullen de hoogte ingaan. Let op, omdat we omgeven zijn door water, kan het zijn dat de warmte zeer drukkend en vochtig is. Tijdens de nacht koelt het amper af, dus laat zeker je ventilator aanstaan. Tot zover de zever aan het begin van mijn bericht (wees gerust, er volgt nog zever genoeg). Zoals jullie hier wel uit kunnen afleiden, vind ik het hier nog altijd superwarm! Het is leuk om in de zon te zitten (liever dat dan sneeuw), maar soms is het toch echt iets té! Ik weet het, voor de achterblijvers lijkt dit echt een luxeprobleem.. And to be quite honest, dat is het ook! Maar ik zal over andere dingen praten, zodat jullie niet te jaloers moeten worden.

Oooh, amai… Streeeeessss! Vandaag krijgen we onze punten! Al een geluk dat wij ze om 11u ’s ochtends al krijgen (beter dan 16u in België), of Lieselot zou al door haar sigaretten zitten voor de rest van de reis! Om 9u zijn we opgestaan, daarna zijn we richting de mensa getrokken voor ons ontbijt, maar we hebben meer op onze nagels gebeten dan in onze boterham. Half 10… Tijd voor nog een sigaretje voor Lieselot, terwijl ik probeer aan andere dingen te denken en niet af te tellen. Half elf, ik heb het al een uur uitgehouden, maar de stress wordt mij nu toch eventjes te veel. Dan maar een aflevering van TBBT kijken. Tien voor elf, verdorie, nog 10 minuten. Ik houd het nog wel vol (ik moet wel)! 3, 2, 1, refresh refresh, refresh!!! Lieselot slaakt een vreugdekreet, op alles geslaagd! De mijne volgt enkele seconden later, hetzelfde verhaal! Het is dus vanaf nu officieel: we zitten op de laatste rechte lijn richting ons diploma! Dat vraagt om een flesje bubbels (Martini&Rossi om precies te zijn). Life in Curaçao just got even better!

Hier is hij dan, de eerste blogpost! Na een emotioneel weekje met veel (verrassings)feestjes, afscheid nemen, tassen pakken, naar Brussel gaan (en nog eens naar Brussel gaan, want ik vind dat leuk), en nog meer tassen pakken (Jef moest er nog bij) ben ik op zondagochtend eindelijk op het vliegtuig gestapt! Het werd tijd, want ik keek er al lang genoeg naar uit om het koude België voor het warme Curaçao te wisselen.