Om 7 uur kwamen we aan in Tapo in Mexico City. Dat is het oostelijke busstation. Van daaruit namen we snel een taxi richting onze hostel: ‘Hostal Mundo Joven’, knal aan de Zocalo (te vergelijken met de grote markt). Na een paar uurtjes slaap trokken we om half 11 de stad in.

Vandaag was het onze laatste dag in Misantla. Veel valt er niet echt over te vertellen. We hebben nog maar eens lang aan de telefoon gehangen, onder andere om te kijken of we niet naar de ambassade moesten voor één of ander papier voor de douane. Gelukkig was dat niet het geval. We hebben natuurlijk ook onze koffers gepakt en ons appartement gekuist.

Maandagochtend hadden we om 10 u afgesproken met Antonio (de vriendelijke advocaat) aan het Ministerio Público van Misantla. Hier maakten we een lijst op van alles wat gestolen was, zodat ze daar een officieel document van konden maken. Ze vertelden ons dat we het om 18 u mochten komen ophalen.

O jee, éindelijk hebben we weer tijd gevonden om eens een update te schrijven!

Zondag 22 juli gingen we normaalgezien met Arturo, Ivette en Johan naar de watervallen voorbij La Capilla, maar die plannen zijn veranderd toen het te veel regende aan de watervallen, wat ervoor zorgde dat we nooit veilig zouden kunnen teruggeraken naar Misantla. Arturo stelde voor om naar Yecuatla te gaan; een stukje rivier waar er verschillende watervalletjes zijn en waar er ook kan gedoken worden van de rotsen. Voor elk wat wils, dus! We kwamen rond de middag aan op een betoverend mooi plekje. Bovendien was het enorm afgelegen; maar één toegangsweg en maar 2 andere families ter plekke. Het water was redelijk fris, maar met behulp van Arturo’s instructies waagden we toch een duikje. Er was ook een natuurlijk gijbaan van de rotsen en Arturo vroeg of we ze eens wilden proberen. Natuurlijk! Dus we klommen er naartoe. En ik moet eerlijk zijn, als Arturo mij niet had vastgehouden toen we de rivier moesten oversteken, ik lag veel sneller beneden dan de planning was :o! Michiel zag mijn gesukkel en besloot dan maar om een stukje hoger te klimmen en langs een makkelijker padje over te steken… De afdaling was hee leuk, en we hadden aan Ivette gevraagd om foto’s te trekken, dus die kunnen jullie bekijken in ons fotoalbum. Jammer genoeg was het plezier van korte duur toen Michiel zo’n 5-tal minuutjes later iets in de rugzak wou gaan stelen en zag dat hij gestolen was. We weten nog steeds niet hoe de dief erin geslaagd is om ongemerkt 2 rugzakken (want ook die van Arturo is gestolen) en één klein zakje (zo eentje in ’t stof, waar een fles water inzat) kon meenemen op 5 minuten tijd zonder dat iemand hem gezien heeft. Natuurlijk waren we geschrokken! En kwaad, sommige al iets publieker dan anderen :)…

Vandaag ging onze wekker af om kwart na 6! We hadden namelijk grote plannen; we zijn gaan raften en ’tirolesa’ gaan doen in Filobobos. Daarvoor moesten we eerst 1,5 uur rijden, maar het was de rit méér dan waard!

In de voormiddag stond de rafting op het programma; een parcours van 10 km met natuurlijk enkele stroomversnellingen om ‘U’ tegen te zeggen. Maar voor we aan de tocht konden beginnen, bezochten we eerst een práchtige waterval! Onze groep is zelfs tot helemaal onder de waterval gezwommen (geklauterd, eigenlijk, want we moesten ons vasthouden aan de rotsen aan de zijkant). Echt een leuke opwarmer, ook al was het water ijskoud.